*** به چشمهایت بیاموز که هر کسی ارزش دیدن ندارد ***

به نظر من نویسنده یا گوینده این سخن هرگز قیافه آدما رو مبنای ارزش گذاری ندونسته و ظاهرا مبنای وی ورای ظاهر و قیافه بوده است و چنین بنظر میرسد اندیشه فکر و خوبی و بدی آدما رو به عنوان ارزش درنظر گرفته است ضمن احترام به نظرات و نگاههای دیگران میخوام ازهر دو زاویه مطلب را باز کنم اگر فیزیک ظاهر وقیافه را مبنای کار قرار دهیم به راستی که هیچ کسی یا چیزی بی ارزش نیست که از حیوانات زشت قیافه و کوچک گرفته تا انسانهای زیبا و خوش قیافه هرکدام دارای سهم مرتبه جایگاه و ارزشی در جهان هستی میباشند بنابراین هرکدام آنها قابل تامل هستند و دیدن و تفکر در باره آنها نه تنها بی ارزش نیست شاید از زاویه ای مهمتر هم باشد و اما از منظر معنوی اگر بخوایم بررسی کنیم باز پاسخی مشابه خواهیم داشت!

به عنوان مثال من بهتره که از خودم شروع کنم آیا همه خوبیهای دنیا رو دارم آیا هیچ بدی ندارم براستی که در اینجا نیز هیچ شخص یا چیزی بد مطلق نیست

خوبی ها و بدی ها بین همه توزیع شده اند بخشی از آنها پیش من هستند و بخشی پیش شما و البته بدی ها هم همینطور چه بسا کسی که از زاویه دید ما بد باشد خصوصیات خیلی خوبی داشته باشد که در خیلی از آدما وجود ندارد .

منفی نگری ما آدما باعث میشود خوبیها را نبینیم و جملاتی از این دست بشنویم به عنوان مثال یه جاپشت یه کامیون خوندم که:

*** تک درخت من سوخت بگذار جنگلی بسوزد***

دل من میسوزد وقتی دلهای ما آدما دیگر حس بخشندگی ندارد وای که گذشت ما آدما چقد کم شده است !

در مقابل این دو مطلب مطلب جالبی هست که:

 ***ببخشید نه از برای آنکه دیگران شایسته بخشایشند بلکه بخاطر آنکه خودمان سزاوار آرامشیم***

با این دو استدلال ساده من و با اجازه شما دوستان و همچنین نویسندگان پیامها اونارو به شکل زیر عوض میکنم .

***به چشمهایمان بیاموزیم هرکس شایستگی هایی دارد که باید دیده شوند***

                                            و

 ***تک درخت من چو سوخت سوخت! نگذارید جنگل بسوزد***

زندگی جریان دارد شاید یکی از نهال های جنگل که نسوخت و برایش ارزش قایل شدیم تک درخت بعدی ما بشود!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: